Свечу, гвоздь, стакан, спички, воду.
Утяжели конец свечи гвоздем. Рассчитай величину гвоздя так, чтобы свеча вся погрузилась в воду, только фитиль и самый краешек парафина должны выступать над водой.
Зажги теперь фитиль — твоя свеча выгорит до конца.
Свеча с каждой минутой становится короче. А раз короче, значит и легче. Раз легче, значит, она всплывет.
И правда, свеча твоя будет понемножку всплывать, причем охлажденный водой парафин у края свечи будет таять медленней, чем парафин, окружающий фитиль. Поэтому вокруг фитиля образуется довольно глубокая воронка.
Մոմ, մեխ, բաժակ, լուցկի, ջուր։
Մոմի ծայրը մեխով քաշեք։ Հաշվեք եղունգի չափը, որպեսզի մոմն ամբողջությամբ ընկղմվի ջրի մեջ, միայն վիշապը և պարաֆինի հենց ծայրը պետք է դուրս գան ջրի վերևում։
Վառե՛ք վիթը հիմա, ձեր մոմը կվառվի մինչև վերջ:
Մոմը ամեն րոպե ավելի է կարճանում։ Իսկ եթե ավելի կարճ է, ավելի հեշտ է: Եթե դա ավելի հեշտ է, ապա այն լողում է:
Իսկապես, ձեր մոմը քիչ-քիչ լողանալու է, և մոմի եզրին ջրով սառեցված պարաֆինն ավելի դանդաղ է հալվելու, քան վիթը շրջապատող պարաֆինը: Հետևաբար, վիթի շուրջ ձևավորվում է բավականին խորը ձագար։